این نامه که حدود ۲۰ روز پیش نوشته شده است، نشان از ضررت اعتصاب غذای نامحدود دارد ، چرا که ما نیز به انجام ضرورت آن رسیده ایم، در حالی که این ضرورت و راهکار از ۲۰ روز پیش به ذهن دیگر مبارزین نیز رسیده است.مبارزینی بینام و نشان که میلیونها نفرشان در این مدت در خیابان و عرصه مبارزه بوده اند.
این متن زیر حدود ۲۰ روز قبل برای آقای سازگارا ،ارسال شده است، ولی نویسنده نامه تا کنون هیچ پاسخی دریافت نکرده اند.
جناب دکتر سازگارای عزیز
امیدوارم جهت همفکری و راهنمایی این فرزند کوچک وطن با کوهی از غم و اندوه از پرپر شدن و پرپر زدن برادران و خواهرانم، مادران و پدرانم در خیابانها و زندانها بدست جلادان , به جرم ازادی , اولین و کمترین حق هر انسان زنده ، برای تحقق، نجات، رهایی و همسو و متوجه کردن وجدانهای بیدار انسانها و حاکمان کشور های دمکراسی خواه این فرزند وطن را با همفکری و رهنمودهای کارا و دلسوزانتون یاری کنید. با توجه به وضعیت اسف بار و وحشتناک موجود حالا و مظلومیت وتنهایی خانوادهای داغدار و مادران نگران فرزندان مفقودی و زندانی و اهمیت حفظ و زنده نگه داشتن جنبش و جلوگیری از نا امیدی و سر خوردگی وسیع در حال پیدایش بعد از حرکت های مدنی عظیم وشوق بی حدی که مردم را به کورسوی امیدی برای مطالبهً حداقل خود به وجود امده بود که با سرکوب و کشتار وحشیانه قاتلان ازادی همراه شد و همچنین برای بیدار کردن بیشتر و همراهی مردمان و دولتمردان دنیا برای یک راه حل فوری و اضطراری برای کمک به تغیر وضیت بسیار بحرانی مردم ایران، این جانب تصمیم به یک اعتصاب غذایی نا محدود در یک اطاق کوچک وبسته که دور تا دور ان را با دوربین ها ومتصل به اینترنت برای مشاهدهً کلیهً مردم و سیاستمداران دنیا بطور انلاین ومشخص که بر روی تمامی صفحات ماهواره ای واینترنتی قابل رویت باشد اقدام به تحصن نا محدود تا اخرین نفس اقدام کنم تا شاید خدا ندای این مضلومیت ملت ایران را برای بیداری کامل در دل سازمان ها وکشورهای دنیا جهت اقدام به یک تصمیم فوری و عملی برای یک تصمیم قاطع میسر کند.این خلاصه ای از چارچوب نظری فکری اینجانب بود . بی صبرانه منتظره راهنمایی، همفکری و پیشنهادات شما هستم استاد.
با سپاس و ارزوی موفقیت
۱۳۸۸ مرداد ۱۲, دوشنبه
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر